testing

                                                                 Daisypath - Personal pictureDaisypath Anniversary tickers

Monday, October 19, 2009

Kerja...Kerja...Kerja...

Cakap pasal kerja..letih betul rasanya cari kerja ni..Bukan aku takde pekerjaan sekarang. Cuma tempat yang aku kerja sekarang ni agak goyah.Lagipun ramai juga yang dah blah dari tempat ni. Dah 2 tahun lebih rupanya aku bekerja di sini. Tapi rasanya macam dah 2o tahun aku kerja kat tempat ni. Sejak aku mula bekerja di sini sampailah sekarang, dah 5 orang Pegawai Kewangan silih berganti..Ada yang muda..ada yang hensem..ada yang lembut (nyah)..ada yang genit..dan yang terbaru dan baru sebulan masuk kerja, sudah resign..seorang ibu muda sedang pregnant anak ke-2. Sekarang Pegawai Kewangan ada kekosongan...(siapa lg mangsa BOSS aku lepas ni)..Sesiapa yang berhajat nak jawatan ni haruslah mempunyai kebolehan luarbiasa seperti tahan dimaki-hamun, tahan disumpah-seranah, tahan dibuat seperti kuli batak, pandai temberang (terutama kalau supplier/ pemiutang cari), pandai bodek & cover BOSS (puji boss depan2, kutuk boss belakang2)..Aduhai..Boss..Boss..Bila lar Boss nk berambus dari sini Boss..Kami dah tak tahan Boss duduk kat tempat kerja macam ni. Ibarat..Hidup Segan, Mati Tak Mahu..Duit company habis bayar gaji Boss je Boss...Takkan nak wat muka tebal lagi mintak orang atasan wat injection lg Boss.. Aku ni dari jawatan bagus sket..terus turun pangkat. Itu aku tak kisah lah sangat. Yang aku risaukan gaji masuk dah tak tetap macam dulu..kadang2 lambat, kadang2 cepat. Aku masuk sini pun dulu makcik aku yang recommend kan. Alhamdulillah..tempat ni mula nak maju. Tapi baru nak maju, makcik aku resign pulak dah. Tinggallah aku terkontang-kanting kat sini. Nak mintak tolong pakcik2 & makcik2 berpengaruh yang lain, segan aku..malu aku. Tak habis2 muka kroni aku je mintak tolong kat orang. Mungkin usaha aku belum cukup kuat, mungkin doa aku belum didengar Tuhan, mungkin niat & tujuan aku samar2 & tak ikhlas..Entahlah..Tapi seingat aku, banyak juga borang2 mohon kerja yang aku hantar..Antaranya PKNM, KYM, JAIM, JKR, Syarikat Air Melaka, PMH, Inkubator, MITC, UTEM, UiTM, MBMB bla2..Ada juga interview yang aku pergi, tapi semuanya tak berjaya. KPLI pun dah 2 kali aku mohon, tak sangkut juga. DPLI yang senang pun aku tak lepas. Itu tak masuk lagi exam spa yang dah banyak kali aku pergi..semuanya hampeh. Agaknya memang aku tak layak agaknya. Ramai lagi yang pandai2, yang hebat2, yang layak kat luar sana. Dan yang terbaru, aku pergi interview di KYM, mohon jawatan sebagai Pegawai HR..Gembira hati aku bila diterima, tapi gajinya pula ciput..RM900. Apa ke jadahnya aku nak terima kalau gaji yang seribu lebih sekarang pun aku rasa tak cukup..inikan pula ratusan aje..Hajat hati nak sambung Master, fulus pulak tak cukup. Paling kurang pun aku kena sediakan RM14k. Tak termampu aku..rumah yang suami beli..InsyaAllah 2011 siap..nak kena fikir nak beli perabot lagi & kelengkapan rumah yang lain..Adoi..pening kepala woo...Kalau ikutkan hati aku ni, aku tak nak dah kerja lagi. Best lagi masa belajar dulu. Aku tahu belajar je, tak payah fikir pasal nak cari duit pun sebab tu semua mak abah yang sediakan. Sekarang, nak tak nak..suka tak suka..aku kena harung juga. Pernah juga gatal mulut ni saje cakap kat suami.."bila kita nak kaya ni, oghang dah penat la wat katering ni..angkat barang..basuh pinggan mangkuk..itu ini..untung tak seberapa"...Tapi suami aku dengan tak berapa nak cool menjawab..."bukan susah nak jadi susah, bukan senang nak jadi senang...Ingat! ada orang senang melihat kita susah..dan susah melihat kita senang"..Aku yang lambat pick-up ni pun terkebil2 tengok muka dia yang makin gelap itu......??????

No comments:

Post a Comment